ای زلف پرشکن تو سراپا شکسته‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ای زلف پرشکن تو سراپا شکسته‌ای گویا ز بار خاطر عشاق خسته‌ای
2 عاشق نه‌ای چیست سرافکنده‌ای به پیش دیوانه نیستی و سلاسل گسسته‌ای
3 مجنون نه‌ای برای چه حیران و واله‌ای هندو نه‌ای ز چیست بر آتش نشسته‌ای
4 چون شاخ پر ثمر متمایل ز هر طرف از بس که سر به حلقه فتراک بسته‌ای
5 آیا به قصد کیست نگاهت که کرده راست هرسو روان ز طره طرار دسته‌ای
6 آشفته دل به حلقه خطش اسیر ماند زلفش در این گمان که تو از بند جسته‌ای
7 در مدحت علی زبانت چو عجز داشت ای خامه زآن سبب سر خود را شکسته‌ای
ادامه توضیحات شاعر