ای گرد صبح صادق از از مجیرالدین بیلقانی غزل 59

1 ای گرد صبح صادق از مشگ وام کرده روی چو آفتابت صد صبح شام کرده

2 خون حرام ما را کرده حلال بر خود وصل حلال خود را بر ما حرام کرده

3 بسته کمر چو جوزا یعنی غلام خاصم وانگه به شوخ چشمی مه را غلام کرده

4 صد کار بوده بر هم غم را ز ناتمامی چشمت به چشم زخمی هر صد تمام کرده

5 جور تو دیده گردون وانگه ترا و ما را دلبر لقب نهاده دلخسته نام کرده

6 از بهر آنک هر شب مه را همین تقاضا صد بوسه از لبانت بی وعده وام کرده

7 گویی مجیر بیند یک شب ز روی مستی تو سوی وی گذشته بر وی سلام کرده