ای یار اگر از از حکیم نزاری قهستانی رباعی 44

1 برفت و بر سر آتش نشاند یار مرا به پای حادثه افکند روزگار مرا

2 گر آشکار کند آب دیده راز دلم میان آتش سوزان چه اختیار مرا

1 غذا چون کنم دردی از آفتاب موافق تر الحق می از آفتاب

2 بیا ساقیا ساغری ده به من که عکسش بریزد خوی از آفتاب

1 از مقالت ملالت افزاید قصه گر مختصر کنم شاید

2 یک دو بیت ار بود پسنده شاه بس بود قصه می کنم کوتاه