آن شنیدی که خار در گلزار از امامی هروی مقطع 10

1 آن شنیدی که خار در گلزار گل خوشبوی را برادر خواند

2 راست می گفت لیکن از پی خار هیچ دانا درخت گل ننشاند

3 بلکه دانا چو گلبنی پرورد چون بر اندام اولیا افشاند

4 ای امامی بگل نگردد خار چشم ادراکت از چه خیره بماند

5 گل بی خار کس نکشت و نرست هیچکس هیچ جا ندید و نخواند

6 بوی گل، گل بلطف یار دهد بلبلی را که دل ز خار بماند