ای حق رخت فریضه در گردن روز از ادیب صابر رباعی 42

1 نماز شام چو کرد آن لطیف کودک خوب به عزم راه نشاط رکاب و رای رکوب

2 شبم دو شد که دو خورشید در یکی ساعت مرا غریب بماندند و کرد رای غروب

1 آزر و مانی که صورتهای دلبر کرده اند نی رخ چون ماه و نی زلف چو عنبر کرده اند

2 عنبرین گیسوی و مه دیدار آن دلبر مرا بی نیاز از صورت مانی و آزر کرده اند

1 چو کهربا شد برگ و چو لعل گشت عصیر گره گره چو زره شد ز باد روی غدیر

2 مشعبدی کند اکنون خزان همی به درست که وصف حال جهان را همی کند تغییر