تورا چیزی ورای حسن و آن هست از همام تبریزی غزل 41

1 تورا چیزی ورای حسن و آن هست نپندارم نظیرت در جهان هست

2 از آن دادن نشان، کار زبان نیست ولی در گفت و گویم تا زبان هست

3 نخواهم سر مگر بر آستانت سرم را عشقِ بالینی چنان هست

4 زهی دولت که دارد مرغ جانم که از زلف تو او را آشیان هست

5 هوای عالم علوی ندارد که جایی خوشترش اینجا از آن هست

6 میان جان و از من برکناری از اینجا ماجرایی در میان هست

7 زمین را در میان حسن رویت شرف بر آسمان تا آسمان هست

8 دهانت آب حیوان آفریدند نصیبی جان ما را زان دهان هست

9 همام خوش نفس را هم از آنجاست که آب زندگانی در بیان هست