1 رخی چو لاله و زلفی چو مشک تر داری لبی چو غنچه دهانی پر از شکر داری

2 ز تنگی دهن غنچه عقل حیران است ولی ز غنچه دهانی تو تنگ‌تر داری

3 تو را که گوش به نای نی است و نغمه چنگ چسان ز ناله شب‌های من خبر داری

4 به دست هجر سپردی مگر عنان وصال که رنگ زرد و لب خشک و چشم تر داری

5 به راه عشق سبکبار باش کاندر پیش هزار وادی پر خوف و پر خطر داری

6 چو سالکان طریقت به کوی عشق درآی به دل اگر نه غم از ترک پا و سر داری

7 به امر دوست اگر سر نهی به حکم قضا برون ز عالم جان عالمی دگر داری