1 ای لعل درفشان تو کرده بیان روح نام تو داده خلق جهانرا نشان روح

2 از بسکه روحم از شکرت یافت تربیت جز شکر شکرت نسراید زبان روح

3 جسم ترا بعالم خاکی چه نسبت است روحست جان عالم و جسم تو جان روح

4 از من مکن کناره که عمریست تا بمهر میپرورم وفای تو را در میان روح

5 روح مجسم است وجود تو ز آنسبب باشد نهان ز دیده خلقان بسان روح

6 گویند روح را نبود در جهان مکان یاقوت آبدار تو اینک مکان روح

7 گشتی ز جور عشق تو ابن یمین هلاک میگون لب تو گر نشدی در ضمان روح