1 ای زمین را ز بهر خدمت تو آسمان بارها ثنا گفته

2 وی به الماس خاطر وقاد در اسرار اختران سفته

3 ز اعتدال بهار خاطر تو بوستان کمال بشکفته

4 دامن همت تو گرد فساد از محیط فلک فرو رفته

5 من ز بیداری قضا و قدر روزها همچو بخت خود خفته

6 تو نپرسی که آخرت چون زد بر زمین آسمان آشفته