ای به فضل و کفایت از مسعود سعد سلمان مقطع 120

1 ای به فضل و کفایت و دانش دور گردون چو تو نیاورده

2 ببر من دوستانی آمده اند هرگز از یکدیگر نیازرده

3 حال ها دیده کام ها رانده باده ها خورده عیش ها کرده

4 به حضور تو آرزومندند زان کجا با تواند خو کرده

5 پاک رفته رهیست بی مانع باز کرده دریست بی پرده

6 بذله و بربطی و ربابی و نای بر گرفته نوای سرپرده

7 خربزه هست گرمه تایی چند زآن کجا نیست موسم سرده

8 سیکی هست اگر نشاط کنی اندر آب شبانه پرورده

9 ساقی ار سرخ روی ترکی نیست هست ازین هندوی سیه چرده

10 ور تنعم کنی بدین چنگی کت نهاده ست و خویش گسترده