ای شمع چه داری بجهان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1201

1 ای شمع چه داری بجهان سوز و گدازی از چیست که با حالت پروانه نسازی

2 بلبل که بود مؤذن گلزار مگر رفت کامشب نشنیدم زچمن بانگ نمازی

3 مطرب که همه ساله بدی واعظ مستان کو تا کشد از صوت عراقم بحجازی

4 از اوج گرائی بحضیض ایمه مطرب شاید زنشیبم بکشی سوی فرازی

5 شوخی که کند بار بر اورنگ سلاطین حاشا که خرد از من درویش نیازی

6 ای ترک بخون دگران پنجه میالای بر خون من ار هست تو را خط جوازی

7 آشفته گر آن زلف دلاویز بگیریم شاید بکف آریم زنو عمر درازی

8 این شور که اندر سر سوداد زده دارم آخر ببرم راه بحقیقت زمجازی

9 ای محرم اسرار الهی بمن آموز سری زغم عشق که تو محرم رازی