مرا بکشتی و، بازم دل از تو خرسند است؛
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 مرا بکشتی و، بازم دل از تو خرسند است؛ مگر تحمل یاران ز یار تا چند است؟!
2 بروز مرگ، شنیدم که پیر کنعان گفت که دوست دشمن جان است اگر چه فرزند است
3 نیم ز لطف تو نومید، اگر خطائی رفت؛ گنه ز بنده و، بخشایش از خداوند است!
4 ز آسمان نکنم شکوه، گر ز کین کشدم؛ چرا که دشمنی او بدوست مانند است!
5 گر از تو روز وفاتم نوید وصل نیافت بمرگم این همه غیر از چه آرزومند است؟!
6 ز درد بلبلی افغان که آشیان دارد بگلشنی که گلشن را بخار پیوند است!
7 اثر بناله ی آذر بجز گرفتاری مجو، که بلبل از آواز خویش در بند است
ادامه توضیحات شاعر