ای جمالت گشته پیدا از عمادالدین نسیمی غزل 208

1 ای جمالت گشته پیدا در نهان خویشتن وی رخت گردیده پیدا در عیان خویشتن

2 در جهان، خود عشق می بازی به حسن روی خود عاشق و معشوق خویشی در جهان خویشتن

3 از لب خود در سؤالی و جواب از لفظ خود با دو عالم در حدیثی از زبان خویشتن

4 مدتی گنج ظهورت بود در کنج نهان عاقبت گشتی دلیلی در بیان خویشتن

5 بار چندی در تفرجگاه ذات پاک خود حور حسن خویش بودی در جنان خویشتن

6 تاترا نشناسد اغیاری و هر نامحرمی در لباس آب و گل کردی روان خویشتن

7 مدتی شد کو نسیمی از تو می‌جوید نشان می‌ندانست آن که یابد از نشان خویشتن