داری لب و دهانی شیرین ولی از کمال خجندی غزل 844

1 داری لب و دهانی شیرین ولی چه شیرین بر رخ خطی و خالی مشکین ولی چه مشکین

2 غارتگریست زلفت ظالم ولی چه ظالم عاشق کشیست چشمت بیدین ولی چه بیدین

3 از ماه رنگ گیرد هر چیز و اشک ما هم از عکس آن دو رخ شد رنگین ولی چه رنگین

4 بینم بهشت شاید در خواب خوش که شبها دارم ز آستانت بالین ولی چه بالین

5 بیمار بود عاشق آن لب که نوش بادش از قند ساخت شربت شیرین ولی چه شیرین

6 آبستن آب آن بر در آب سنگ باشد در پردلی نرا هم سنگین ولی چه سنگین

7 در خیل دلبرانی سلطان ولی چه سلطان پیشت کمال بیدل مسکین ولی چه مسکین