صنما در خط سنبل مه تابان از کمال خجندی غزل 1036

1 صنما در خط سنبل مه تابان داری بر سر شاخ صنوبر گل خندان داری

2 دم عیسی همه از لعل شکر بار دهی حسن یوسف همه در چاه زنخدان داری

3 تا سر زلف تو برهم نزند عالم را صورت خویشتن از آینه پنهان داری

4 ای شه گلرخ شیرین دهن شور انگیز تا کی احوال من خسته پریشان داری

5 تشنه شد لعل تو بر خون دل ما هر دم گر چه در درج گهر چشمه حیوان داری

6 تا ربانی ز دل سوختگان گوی فرار گرد بر گرد به از غالیه چوگان داری

7 ناله زار کمال است چو بلبل شب و روز با تو در سبزه خوشبوی گلستان داری