باز ای دل شورانگیز رو از محتشم کاشانی غزل 565

1 باز ای دل شورانگیز رو سوی کسی داری چشم از همه پوشیده بر روی کسی داری

2 ای آتش دل با آن کز دست تو می‌سوزم چون از تو کنم شکوه تو خوی کسی داری

3 هر گل که به باغ آید می‌بویم و می‌گویم در پای تو میرم من تو بوی کسی داری

4 ای دل ز سجود تو محراب به تنگ آید ورنه نظر رگویا ابروی کسی داری

5 بگسل ز من ای عاقل ورنه نفسی دیگر زنجیر جنون بر پا از موی کسی داری

6 ای محتشم ار دهرت همسایه مجنون کرد خوش باش که جا در عشق پهلوی کسی داری