1 ای به تو برپای شهریاری وی به تو بر جای پادشایی

2 این ز پی کدیه می نگویم نیست مرا عادت گدایی

3 جان و دل اندر ثنات بستم تا فرجم را دری گشایی

4 زآنکه تو در هر چه رای کردی با فلک سخت سر برآیی

5 خوب خصالی گزیده فعلی میمون لفظی خجسته رایی

6 جاه تو آرد همی بلندی کار تو دارد همی روایی

7 جان روان را همی بکوشم تا دهدم روز روشنایی

8 بندگی خویش کرد باید زانکه نکردست کس خدایی

9 خلق جهان را فرا نمایم گر تو عنایت فرا نمایی

10 ارجو تا آسمان بپاید روشن و عالی چو او بپایی