ای باغ جنت از گل روی از عمادالدین نسیمی غزل 266

1 ای باغ جنت از گل روی تو آیتی وصف کمال حسن تو ما لا نهایتی

2 آب حیات از لب لعل تو جرعه ای پیش لب تو قصه شیرین حکایتی

3 در هر نظر ز نقش خیال تو صورتی در هر دلی ز مهر جمالت سرایتی

4 هر درد و هر غم از تو دوایی و شربتی هر جور و هر جفا ز تو فضل و عنایتی

5 آنکو نکرد در طلبت نقد عمر صرف بی حاصل ابلهی است و ندارد کفایتی

6 (پروانه حریم وصال تو عاشقی است کز نور شمع روی تو دارد هدایتی)

7 با آنکه جور و ظلم تو با من ز حد گذشت صد شکر می کنم که ندارم شکایتی

8 چون حسن با ملاحت اگر دارد اتفاق زیبا بود دو پادشه اندر ولایتی

9 دارد نسیمی از همه عالم تو را و بس ای اولی که هیچ نداری نهایتی!