ای ز آتش می در گل روی از امیرعلیشیر نوایی غزل 24

1 ای ز آتش می در گل روی تو اثرها در سینه ازان آتشم افتاده شررها

2 سنگ لب رودی ز قتیل تو رود خون باشد ز تموج به کنار آمده سرها

3 در خلعت گلگون قد رعنای تو سرو است کو نشو و نما یافته با خون جگرها

4 هر نخل تمنی که به عشق تو نشاندیم از سنگ ملامت همه آورده ثمرها

5 از عشق یکی مغبچه در دیر مغان دوست آورده پی جرعه می روی به درها

6 بی راهبری دشت فنا طی نتوان کرد کافزونست درو ازحدو اندازه خطرها

7 فانی بود و جام می و عشق و خرابات کز دهر مراد این شد و بیهوده دگرها