ای بیحذر ز سوز من بیخبر بترس از مجد همگر غزل 52

1 ای بیحذر ز سوز من بیخبر بترس بیداد و جور کم کن و از دادگر بترس

2 هر شام تا سحر نفسم جفت ناله هاست ای صبح رخ ز ناله شام و سحر بترس

3 دست قدر قضای غمت بر سرم نوشت ای فارغ از غمم ز قضا و قدر بترس

4 داری دل و به بردن جان قصد می کنی ای جان مکن که این خطر است از خطر بترس

5 تیر دعا ز شست سحر کارگر بود زنهار پیش از آنکه شود کارگر بترس