1 ای قامتت قیامت سرو چمن شده زلفین تو به بوی چو مشک ختن شده

2 هم قامتت چو صورت تو گشته دلفریب هم زلف تو چو وعده تو پر شکن شده

3 از شرم روی و قد تو ای ماه ماه و سرو این بر فلک گریخته آن بر چمن شده

4 اندر حجاب فتنه بماندم که چشم من مشک تو را بدید حجاب سمن شده

5 چه با رسن نکوتر و چاه ذقنت را زلف دراز توست چو مشکین رسن شده

6 شیرین لبی و زان لب و دندان دلبرت یاقوت و لعل و در ثمین بی ثمن شده

7 رسته بنفشه زار تو بر برگ نسترن وز عشق تو بنفشه من نسترن شده

8 زانم موافق تو که زلف سیاه توست چون قامت مخالف صدر زمن شده

9 زیبا بهای عترت والا جمال دین چون دین به فضل و فخر شرف مقترن شده

10 بنیاد حسن و قبله احسان ابوالحسن در خلق و خلق مثل حسین و حسن شده

11 لفظ و بیانش مایه عقل و ادب شده دست و زبانش اصل سخا و سخن شده

12 طبع و دل رحیمش و کلک و کف کریم توفیق و فضل و بذل و عطا را وطن شده

13 هر عاقلی به خدمت او متصل شده هر گردنی به منت او مرتهن شده

14 ای ساحت سیادت و ای عرصه شرف با تو بهشت گشته و بی تو دمن شده

15 نطق تو با فصاحت لفظ عرب شده لفظ تو با لطافت در عدن شده

16 تایید آسمانی و توفیق ایزدی در حل و عقد باز به یک پیرهن شده

17 پیرامن ولی تو اقبال صف زده پیراهن عدوی تو بر تن کفن شده

18 دیدار تو طراوت هر چشم و دل شده تیمار تو حمایت هر جان و تن شده

19 من در زبان گرفته ثنای تو سال و ماه در بر و اهتمام تو هر کس چو من شده

20 مرد ثنا و نظمم و اندر ثنای تو نظم من است مونس هر مرد و زن شده

21 وز امتحان حادثه دهر بی نظام بی نظم گشته حالم و من ممتحت شده

22 اشعارم از سهیل یمن برتر است و هست اشکم زخون دل چو عقیق یمن شده

23 از من به فضل دفع کن این غم که فضل توست نفع امید گشته و دفع حزن شده

24 تا دور چرخ جور کند دولت تو باد از جور چرخ در کنف ذوالمنن شده

25 وآنجا که سرکشان جهان انجمن کنند نام تو فخر محفل و هر انجمن شده