دلاکنون چو نداری به عرش وکرسی از قاآنی قطعه 134

1 ترک من آفت چینست و بلای ختن است فتنهٔ پیر و جوان حادثهٔ مرد و زن است

2 در بهر زلفش یک کابل وجدست و سماع در بهر چشمش یک بابل سحرست و فن است

1 هر زمانم‌ که به آن ترک سر و کار افتد صلح خیزد ز میان‌ کار به پیکار افتد

2 من به عمد از پی صلح همی جویم جنگ کز پی صلحم با بوسه سر وکار افتد

1 هر کرا ایزد اختیار کند در دوگیتیش‌ بختیارکند

2 وانکه را کردگار کرد عزیز نتواند زمانه خوارکند