دلاکنون چو نداری به عرش وکرسی از قاآنی قطعه 134

1 گر تاج زر نهند ازین پس به سر مرا بر درگه امیر نبینی دگر مرا

2 او باز تیز پنجه و من صعوهٔ ضعیف روزی بهم فروشکند بال و پر مرا

1 هر کرا ایزد اختیار کند در دوگیتیش‌ بختیارکند

2 وانکه را کردگار کرد عزیز نتواند زمانه خوارکند

1 قضا چو مسند اقبال در جهان افکند به عزم داوری شاه‌کامران افکند

2 ابو الشجاع حسن‌ شه که شیر گردون را مهابتش تب و لرز اندر استخوان افکند