ای پیک مشتاقان از حکیم نزاری قهستانی غزل 26

1 ای پیک مشتاقان بگو این بی دل مشتاق را تا در چمن چون یافتی آن سرو سیمین ساق را

2 گر بر گلستان بگذری آنجا که دانی با منش اکنون به بستان بیشتر خاطر کند عشاق را

3 گر باز بینیش ای صبا گو تا تو ما را دیده ای کردیم از سودای تو از سر قدم آفاق را

4 با خویشتن همراه کن یک آه من تا پیش او بر احتراق سینه ام شاهد بود مصداق را

5 دنیا و دین بر هم زدم تا نشکند پیمان من ترسم که بدعهدی کند بر هم زند میثاق را

6 هرلحظه آتش می زند برق سخن بر دفترم با آن که از درد دلم دل پاره شد اوراق را

7 آری نزاری برمکن خاطر به دوری از وفا باشد که هم روزی ز ما یاد آرد استحقاق را