1 ای جوانمردی که هرگز چرخ پیر گام حکم الا به کامت برنداشت

2 از کفایت آنچه دارد طبع تو خاطر لقمان و اسکندر نداشت

3 دوستی دارم که در روی زمین کس ازو در حسن نیکوتر نداشت

4 بارها می‌گفت کایم نزد تو این سخن از وی دلم باور نداشت

5 این زمان آمد ولیکن کمترین در همه کیسه طسویی زر نداشت

6 گوشتی و نقل و نان ترتیب کرد لیک وجه بادهٔ احمر نداشت

7 بادهٔ نابم فرست ای آنکه دهر در سخاوت چون تویی دیگر نداشت

8 ور نداری از کس دیگر بخر وین مثل برخوان که جحی خر نداشت