با رقیب آمدی به محفل من از فروغی بسطامی غزل 413

1 با رقیب آمدی به محفل من برق غیرت زدی به حاصل من

2 جان به آسانی از غمت دادم وز تو آسان نگشت مشکل من

3 جانم از تن سفر نمی‌کردی گر نمی‌رفتی از مقابل من

4 کینم انداختند در دل تو مهرت آمیخت در دل من

5 تشنهٔ آب زندگی بودم خاک می‌خانه گشت منزل من

6 شوق زخم دگر به جان دارد دل مجروح نیم بسمل من

7 خنجری زد به سینه‌ام قاتل که فزون ساخت حسرت دل من

8 قابل تیغ او شدم آخر کار خود کرد بخت مقبل من

9 می‌دهد جان فروغی از سر شوق هر که بیند جمال قاتل من