ای بخت مرا سوخته از مسعود سعد سلمان رباعی 372

1 گه وداع بت من مرا کنار گرفت بدان کنار دلم ساعتی قرار گرفت

2 وصال آن بت صورت همی نبست مرا بدان زمان که مرا تنگ در کنار گرفت

1 طاهر ثقت الملک سپهر است و جهانست نه راست نگفتم که نه اینست و نه آنست

2 نی نی نه سپهر است که خورشید سپهر است نی نی نه جهانست که اقبال جهانست

1 باد خزان روی به بستان نهاد کرد جهان باز دگرگون نهاد

2 شاخ خمیده چو کمان برکشید سر ما از کنج کمین برگشاد