به عشقت من خسته را از امیرعلیشیر نوایی غزل 277

1 به عشقت من خسته را سوختی خسی را به برق بلا سوختی

2 ز شوق لب و خال‌هایت به رو به جان حزین داغ‌ها سوختی

3 دلم را چو آواره کردی به ظلم نمی‌دانمش تا کجا سوختی

4 دلم را که از دردت آزرده بود همانا ز بهر دوا سوختی

5 ز عشقت نیاسود بیچاره دل که تا کردیش مبتلا سوختی

6 چه‌ها آمد از چشم و رویت به دل که یا ساختی خسته یا سوختی

7 به هرکس که آتش زدی سوختم در آتش زدن‌ها مرا سوختی

8 به جورم چو از خود جدا ساختی به داغ جدایی جدا سوختی

9 ازان فانی از خویش یکباره رست که او را به داغ فنا سوختی