بوسه‌ای را گر به جان شاید از همام تبریزی غزل 90

1 بوسه‌ای را گر به جان شاید خرید جان بباید داد روز من یزید

2 یافتن معشوق را چون ممکن است از وصال امید نتوانم برید

3 پای اگر عاجز شود نتوان نشست گه به پهلو گه به سر خواهم دوید

4 تا نفس آید نشاید دم زدن تا رگی جنبد نشاید آرمید

5 عاشقان کعبه را در بادیه ای بسا زحمت که می‌باید کشید

6 ساروان را گو سرود آغاز کن تا در اشتر غیرتی آید پدید

7 باز ای مطرب حدیث خوش بساز خرقه برکن از تن پیر و مرید

8 ساقیا می ده که مشتاقان هنوز میزنند از تشنگی هل من مزید

9 از شراب جان مستانت همام جرعه‌ای می‌خواست خود بویی شنید