تو به علم نجوم از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 137

1 تو به علم نجوم فخر کنی گویی این اصل علمها آمد

2 چیست علم نجوم جز ژاژی کالت و ساز هر گدا آمد؟

3 گاه گویی که آن صواب آمد گاه گویی مه این خطا آمد

4 علم شرعست علم و هر چه جزوست به حقیقت همه هبا آمد

5 نیست خالی منجّم از ذلّت ور چه مقبول پادشا آمد

6 بس عزیزست مرد دانشمند ورچه درویش و بینوا آمد

7 گر چه سر بر فلک برد این علم ور چه با طبع آشنا آمد

8 حاصلش چیست جز شمار دو قرص کز کجا رفت وز کجا آمد؟