ای طره تو خم خم و گیسو گره گره از جامی غزل 879

1 ای طره تو خم خم و گیسو گره گره وز جعد پیچ پیچ تو هر مو گره گره

2 خواهی ز پهلوی تو گشاید دلم ز بند بند قبا گشای ز پهلو گره گره

3 آن زلف را به مشک چه نسبت کزین متاع در چین به باد می دهد آهو گره گره

4 شد عمرها که همچو صنوبر بود مرا در دل ز شوق آن قد دلجو گره گره

5 چشمت به عشوه زد به رگ جان گره بلی بندد به رشته مردم جادو گره گره

6 زلف تو بر عذار تو گویی فتاده است جعد بنفشه بر گل خودرو گره گره

7 از گریه شبانه جامی نشانه ای ست خون های بسته بر مژه او گره گره