ای آنکه زدی از حزین لاهیجی غزلیات ناتمام 1531

1 زان پیش کز فراز در هفت خوان صبح پرچم گشا شود علم کاویان صبح

2 چشم ستارگان همه از شوق می پرند در رهگذار خسرو خاورستان صبح

1 زان لب شکّرفشان شوری به جان داریم ما یک نیستان ناله در هر استخوان داریم ما

2 در بغل چون صبح، چاک بی رفویی بیش نیست گر لباس هستی دامن فشان داریم ما

1 رنگینی دکّان شود آن چشم سیه را از خونم اگر غازه دهد، تیغ نگه را

2 آن غالیه گون خال، ندانم به چه تقصیر در نیل کشد اختر این بخت سیه را؟