ای سرافراز تاج و والاگاه از ابوالفرج رونی قصیده 65

1 ای سرافراز تاج و والاگاه ملک را تهنیت کنید به شاه

2 شاه مسعود کز قران سعود نظرش قدر بیش دارد و جاه

3 آنکد بی مدح او فلک ننهاد تیغهای کلام در افواه

4 وآنکه بی نام او زمانه نکرد حجت وقف ملک و سعی گواه

5 بوستانیست عدل او خرم قهرمانی است پاس او برناه

6 زود دو عزم او فراز و نشیب تیز بین حزم او سپید و سیاه

7 حکم او قاضی زمین و زمان امر او والی سپهر و سپاه

8 فتح باب عنایتش بکرم بد ماند ز شوره مهر گیاه

9 «آفتاب کفایتش بطلوع آتش اندر زند به سایه چاه »

10 گه رایش محرمان زمین چاره یابند بحر را بشناه

11 روز بارش مدبران فلک خاک روبند پیش او بجباه

12 تازه گشت از جلوس معجز او شرط پاداش و رسم باد افراه

13 خیره ماند از قیام غالب او حمله شیر و حیله روباه

14 کوه ببسود زخم تیرش گفت صاعقه است این نه تیر واغوثاه

15 نه دراز و دراز یازش او امل خصم را کند کوتاه

16 یارب این سهمناک روز چه بود داعی فتنه اندر او پنجاه

17 همه دعوی پرست و فرصت جوی همه معنی گذار و بیعت خواه

18 همه عرق و رحم سپرده بپای همه عهد و وفا فکنده براه

19 خسرو اندر مقام پیروزی سوده اوج هوا به پر کلاه

20 باره در زیر ران چو هیکل چرخ چتر از افراز سر چو خرمن ماه

21 خاصگانش باهل بغی و خروج اندر افتاده با دوار بکاه

22 ده ده آورده پیش او طاغی یک یک اندامشان مقر بگناه

23 ملک خسروا کیا شاها دولت افزای و کام حاسد کاه

24 تا همی تابد آفتاب بفلک بر سرما تو باش ظل الله

25 کار تو غزو باد و یار تو حق عرش تو تاج باد و فرش تو گاه