1 ای قناعت مژده‌ای ده شاه هفت اقلیم را از کلاه فقر و بردارش ز سر دیهیم را

2 می‌دود گر جانب گرداب دایم همچو موج از معلم کشتی ما دارد این تعلیم را

3 جان فدای آن رسولی کآورد پیغام دوست بت برای این به پا افتاد ابراهیم را

4 از سبک‌روحی ز جا خیزم برای هر نسیم چون غبار آموز از من شیوهٔ تعظیم را

5 هرکه چشم او ز نیش اختران ترسیده است خانهٔ زنبور داند صفحهٔ تقویم را

6 نغمهٔ آزادگی زان کس بود خارج سلیم کز طمع دارد چو مطرب در کشاکش سیم را