ای ملک طراوت به تو زیبنده از ابن حسام خوسفی غزل 115

1 ای ملک طراوت به تو زیبنده ولایق روی تو و گلبرگ طری هر دو مطابق

2 از طرّه ی تو بوی برد عنبر سارا وز چهره ی تو رنگ برد برگ شقایق

3 وصف سر مویی ز میان تو نکردیم چندانکه نمودیم بسی فکر دقایق

4 هر تیر که ابروی کمان تو بپیوست بگشای و بزن بر هدف سینه ی عاشق

5 زاهد که جز ابروی تو اش قبله ی رازیست بیچاره نکرده است یکی سجده ی لایق

6 خواهی که کنی دست بکش در کمر دوست ای دوست بکش دست تعلُّق ز علایق

7 تا رنج تو اندر طلب راه مجاز است کی راه دخندت به سر گنج حقایق

8 درد دلم از پیر خرابات بپرسید زیرا که طبیب است درین مسئله حاذق

9 گر ابن حسامت به سر کوی مغان خواند تا سر نکشی از سخن مرشد صادق