1 ای اهل درد را ز تو هر دم غمی دگر نیش غم تو بر دل ما مرهمی دگر

2 درکوی تو که درگه اهل سعادتست از آب چشم اهل صفا زمزمی دگر

3 ترشد به اب جود تو خاک وجود ما فرمای از ابر لطف برآ شبنمی دگر

4 از کاینات دنیی و عقبی دوعالم اند بیرون ازین دوخاک درت عالمی دگر

5 گفتی دمی دگر به لبت کام دل دهم ای عمر اعتماد کرا بر دمی دگر

6 بردار جام جم که ببینی دروعیان درزیر خاک خفته به هر سو جمی دگر

7 همچون دل شکسته ی ابن حسام هست صد دل به قید زلف تو درهر خمی دگر