تو و زهد خشک زاهد، من و عشق از حزین لاهیجی غزل 881

1 تو و زهد خشک زاهد، من و عشق و می پرستی تو و عیش و هوشیاری، من و گریه های مستی

2 سر برهمن ندارد، دل بی وفاش نازم صنمی که برد از دل هوس خداپرستی

3 به ره وفا برآید چه ز بخت کوته ما؟ مژهٔ تو گر به دلها نکند درازدستی

4 ز حیات آنقدر غم بودم که گر بخواهد در نیستی برآرد دلم از غبار هستی

5 سر همّت تو گردم به حزین خسته جان ریز ته جرعهٔ نگاهی به زکات می پرستی