1 رخ زرد عشقبازان چمن و بهار باشد دل پر ز داغ ایشان همه لاله زار باشد

2 بفکن به عین دریا خود را و امن بنشین که بلای موج طوفان همه در کنار باشد

3 دل غافل آن زمان سرد شود ز دار فانی سر خویش را ببیند که به پای دار باشد

4 خبری ز کوی جانان دهد آن کسی که دایم قطرات اشک خونین به رخش قطار باشد

5 ز جمال گل کسی فیض برد چو چشم نرگس که تمام دیده گردد همه انتظار باشد

6 سخن رقیب بدگو نه پسند خاطر اوست که به حرف بادآورده چه اعتبار باشد

7 ز حساب روز محشر نبود غمی سعیدا که ندیده هیچ کس هیچ که در شمار باشد