بیابیا که شدم درغم تو سودائی از مجد همگر غزل 89

1 بیابیا که شدم درغم تو سودائی درآ درآ که به جان آمدم ز تنهائی

2 عجب عجب که برون آمدی به پرسش من ببین ببین که چه بی طاقتم ز شیدائی

3 مرو مرو چه سبب زود زود می بروی بگو بگو که چرا دیر دیر می آئی

4 بده بده که چه آورده ای به تحفه مرا بنه بنه بنشین تا دمی برآسائی

5 نفس نفس زده ام ناله ها ز فرقت تو زمان زمان شده ام در غم تو سودائی

6 مجو مجو پس ازین زینهار راه فراق مکن مکن که کشد کار من به رسوائی

7 برو برو که چه خوش می روی به شیوه گری بچم بچم که چه خوش می چمی به رعنائی