یارم چو ز رخ نقاب بگشود از اسیری لاهیجی غزل 189

1 یارم چو ز رخ نقاب بگشود اسرار دو کون فاش بنمود

2 یار است عیان بصورت کون این نقش جهان نمود بی بود

3 شد نقش دوئی خیال احول چون غیر یکی نبود موجود

4 از ما نظری بوام بستان وانگاه نگر بروی مقصود

5 هر ذره که در جهان هستی است آئینه مهر روی او بود

6 مائی و توئی به اوست پیدا پیوسته بهم شد آتش و دود

7 بگذر ز خود و بجو خدا را زنهار مجو زیان بی سود

8 دارد خبری ز سوز عشقش این ناله چنگ و بربط و عود

9 در بزم وصال او اسیری از خویش فنا شد و بیاسود