یارم چو بناز از اسیری لاهیجی دیوان اشعار 11

1 یارم چو بناز و عشوه برخاست فریاد برآمد از چپ و راست

2 هر سو چه روی بجست و جویش ای دل بخودآ که یار با ماست

3 از تابش آفتاب رویش ذرات دو کون مست و شیداست

4 از عشوه او جهان پرآشوب وز قامت او چه فتنه برپاست

5 چشمش بفریب سحر جانست زلفش چه بلا و دام دلهاست

6 برداشت ز رخ نقاب عزت عالم به جمال خود بیاراست

7 جایی که نمود وحدت ذات چه جای صفات و فعل و اسماست

8 آنجا همه یار و غیر محو است آنجا نه حدیث لا و الاست

9 برتر ز خیال و وهم و عقل است آنجا که اسیریا ترا جاست