یاری چو من از جملۀ از حکیم نزاری قهستانی غزل 423

1 یاری چو من از جملۀ عشّاق که دارد بر سرو به هم افعی و تریاق که دارد

2 دل دار و دل آرام و دل آرای نگاری با آن همه حسن این هم اشفاق که دارد

3 گو خلق ببینند که دل هایِ اسیران آویخته از چنبرِ معلاق که دارد

4 زیرِ ورقِ سیم و فرازِ طبقِ گل جفتی که در آفاق بود طاق که دارد

5 بر بامِ فلک ماهِ زِره موی که دیده ست در باغِ جهان سروِ سمن ساق که دارد

6 ماهی که دهد پرتوِ رویش به فلک نور در دایرۀ گردشِ آفاق که دارد

7 دیگر نکند سرزنشم زاهد اگر هیچ داند که زمامِ دلِ مشتاق که دارد

8 بر شمعِ شبِستانِ محبّت چو نزاری پروانه صفت طاقتِ احراق که دارد