یارب که خواند آیت عجر از محتشم کاشانی غزل 485

1 یارب که خواند آیت عجر و نیاز من بر شاه بنده پرور مسکین نواز من

2 یارب که گوید از من مسکین خاکسار با شهسوار سر کش گردون فراز من

3 کای نوربخش چشم جهان بین مردمان ای روشنائی نظر پاکباز من

4 چشمت که خوش بمن به فکندی خدنگ ناز اکنون چرا نمی‌نگرددر نیاز من

5 گوش مبارکت که ز من می‌شنید راز بهر چه گوشه‌گیر شد آخر ز راز من

6 زلفت مگر ز من کجی دید کز جفا کوتاه ساخت رشتهٔ عمر دراز من

7 چون محتشم ز درد تو بیچاره‌ام چه باک گر چاره ساز من شوی ای چاره‌ساز من