یارب از کرده به لطف تو پناه از عبید زاکانی غزل 80

1 یارب از کرده به لطف تو پناه آوردیم به امید کرمت روی به راه آوردیم

2 بر سر نفس بدآموز که شیطان رهست از ندامت حشر از تو به سپاه آوردیم

3 بر گنه کاری خود گرچه مقریم ولی نالهٔ زار و رخ زرد گواه آوردیم

4 گرچه ما نامه سیاهیم ببخشای که ما روسیاهیم از آن نامه سیاه آوردیم

5 بر در عفو تو ما بی سر و پایان چو عبید تا تهی دست نباشیم گناه آوردیم