یارب غم دلبر ز روانم برگیر از مجد همگر رباعی 467

1 شد چشم جهان روشن و جانها همه خرم از طلعت فرخنده نوئین معظم

2 آن شیر که با پنجه وبازوی شکوهش چون پنجه بید آمد سرپنجه ضیغم

1 آن دل که جو جانش داشتم نیست صبری که بر او گماشتم نیست

2 زلف تو ز درج سینه دل بربود لابد چو نگه نداشتم نیست

1 زهی رویت مه خوبان آفاق جمالت عذر خواه درد عشاق

2 ندیده مثل خلقت چشم مخلوق نیاورده چو خلقت صنع خلاق