یارب به عفو توست از حکیم نزاری قهستانی غزل 53

1 یارب به عفو توست امید نجات ما بپذیر عذر و در گذر از سیئات ما

2 اِرحم به فضل خود که ندارد تعلقی الا به رحمت تو حیات و ممات ما

3 گر نه به حب آل نبی ممتلی بود ناید به هیچ کار نفوس و ذوات ما

4 بر هرزه از عدم به وجود آمدیم نی سرّی بود هر آینه هم در حیات ما

5 مولود ما ز نطفة امرست در وجود ولدان به اصل باز برند امهات ما

6 دام غرور بر گذر ما نهاده اند رای و قیاسِ منقلب بی ثبات ما

7 فریاد ما ز رای و قیاس محال ماست نه نه قیاس و رای نه، عزی و لات ما

8 بست ها که در مخیلة ما مصورند در سومنات نیست زهی ترّهات ما

9 شاید اگر چو لات پرستان لقب نهند بت خانة مخیله را سومنات ما

10 پنجاه سال بی هده گفتی نزاریا وز صد یکی هنوز نگفتی صفات ما