یارب دل محنت زده ام از جهان ملک خاتون غزل 814

1 یارب دل محنت زده ام را خبری بخش وز دیده ی صاحب نظرانم نظری بخش

2 در مصلحت دینی و دینم نظری کن بر دشمن و بیگانه و خویشم ظفری بخش

3 این خسته ی غم را به فرح مرهم دل ساز وین بی سر و پا را ز کرم پا و سری بخش

4 بی رهبر بینا نتوان رفت به منزل از پیروی راهروانم اثری بخش

5 شمع رخ دلسوخته را نور و صفا ده مرغ دل سودازده را بال و پری بخش

6 از شست قضا چون بجهد تیر حوادث جان و دل بی پوشش ما را سپری بخش

7 در حشر که بخشی گنه خلق به طاعت جرم من بیچاره به آه سحری بخش