ای یار چو اندیشه و مونس چو از مجد همگر رباعی 517

1 دلی که با غم عشق تو همنشین گردد نه ممکن است که با خوشدلی قرین گردد

2 به تلخ عیشی تن در دهد هر آندل کو به عشوه لب شیرین تو رهین گردد

1 تا نگویی که مرا بی تو شکیبایی هست یا دل غمزده را طاقت تنهایی هست

2 نی مپندار که از دوری روی تو مرا راحت زندگی و لذت برنایی هست

1 زمین به امن شد آراسته زمان به امان به یمن دولت فرمانده زمین و زمان

2 خلاصه حرکات سپهر عصمت و دین نقاده ملکات جهان الغ ترکان