1 زان پیشتر که کون و مکان را ظهور بود در بزم وصل دوست دلم در حضور بود

2 ساقی چو داد باده به رندان می پرست هر جرعه ز مشرب ما بحر نور بود

3 روزی که خلق مست می مختلف شدند مستی جان ما ز شراب طهور بود

4 با روی جان فروز وقد دلربای تو میلی بحور و جنت و طوبی قصور بود

5 حیران حسن یار چنانم که از ازل از هست و نیست جان و دلم را نفور بود

6 عاشق براه عشق به تسلیم پا نهاد ورنه خیال عشق تو از عقل دور بود

7 نام و نشان غیر اسیری بهردو کون نگذاشت زانکه یار بغایت غیور بود