جهانا همانا از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 26

1 ملک آن یادگار آل دارا ملک آن قطب دور آل سامان

2 اگر بیند بگاه کینش ابلیس ز بیم تیغ او بپذیرد ایمان

1 ملک بی ملک دار باشد، نی ور بود پایدار باشد، نی

2 بی شهنشه بنای ملک جهان محکم و استوار باشد، نی

1 شب سیاه بدان زلفکان تو ماند سپید روز بپاکی رخان تو ماند

2 عقیق را چو بسایند نیک سوده گران که آبدار بود، با لبان تو ماند