بی تو مرا یار کیست از مجیرالدین بیلقانی غزل 57

1 بی تو مرا یار کیست جان ستم سوخته؟ در گذر از دل که هست ز آتش غم سوخته

2 عود و شکر سوختن هر دو بهم عادت است دارم از آن جان و دل هر دو بهم سوخته

3 شمع روان روی تست پس من بیدل چرا؟ راست چو شمعم ز فرق تا به قدم سوخته

4 خصم ز تو شاد و من غمزده، ناخوش بود شاخ خسک آبدار باغ ارم سوخته

5 دست ستم سوخته است این دل خام مرا گویی بینم چو دل دست ستم سوخته

6 تا ز فراقت مجیر در دهن اژدهاست هست طناب سپهر جمله به دم سوخته